บ่อยครั้งที่คำว่า “สันติภาพ” ใช้แทนกันได้กับคำว่า “ปราศจากสงคราม” แต่นี่เป็นสองแนวคิดที่แตกต่างกันซึ่งต้องไม่สับสนการยุติการสู้รบในไลบีเรียหยุดลงในปี พ.ศ. 2546 และมีการประกาศ “สันติภาพ” แต่ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ยังไม่มีมาตรการขั้นเด็ดขาดเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดพลเมืองบ้าคลั่งซ้ำอีก แม้ว่าทุกฝ่ายในความขัดแย้งจะสนับสนุนการหยุดยิง แต่ปัจจัยพื้นฐานและสาเหตุที่นำไปสู่การสู้รบยังไม่ได้รับการแก้ไขเลย
ซึ่งแตกต่างจากเซียร์ราลีโอน รวันดา และประเทศอื่น ๆ ที่ในช่วงหลังความขัดแย้งได้รับความสนใจสูงสุดในการแก้ปัญหาต้นตอของความรุนแรงเพื่อให้แน่ใจว่ามีการป้องปราม ในทางกลับกัน ไลบีเรียกลับทำตรงกันข้าม
ผู้ที่บงการการทำร้ายร่างกาย
จะได้รับเลือกหรือแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งสูงสุดในที่สาธารณะ พวกเขารับผิดชอบในการบงการกระบวนการยุติธรรมที่ไม่มีใครรับผิดชอบ นี่ไม่ใช่วิธีที่จะฟื้นคืนความสงบสุขหลังจากสงครามอันโหดร้ายที่พลเรือนเกือบครึ่งล้านคนถูกสังหารและประชากรทั้งหมดถูกถอนรากถอนโคน
ในไลบีเรีย พลเมืองถูกบังคับให้ยอมรับผู้ที่คุกคามประเทศของตนและทำให้ประชากรลดทอนความเป็นมนุษย์โดยปริยาย ผู้นำเหล่านี้ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้กระทำความผิดในอาชญากรรมที่ชั่วร้าย ยังคงใช้ทรัพยากรของรัฐอย่างสิ้นเปลืองโดยเปล่าประโยชน์โดยแสดงความเย่อหยิ่งโดยไม่สำนึกผิดต่อการกระทำในอดีตของพวกเขาแม้แต่ครั้งเดียว และพวกเขาทำเช่นนั้นเพื่อสร้างความเสียหายสูงสุดให้กับประเทศของพวกเขาเองโดยไม่คำนึงถึงหลักนิติธรรม
อันที่จริง ไม่มีอะไรที่จะบ่งบอกว่าหลังจากสร้างประเทศไลบีเรียขึ้นใหม่แล้ว “แมวลอกเลียนแบบเทย์เลอร์” จะไม่โผล่ขึ้นมาอีกและทำลายทุกสิ่ง คร่าชีวิตผู้บริสุทธิ์หลายหมื่นคน และส่งผู้ลี้ภัยอีกจำนวนมาก
ต้องสังเกตว่าความเงียบสงบที่ปกคลุมไลบีเรียในปัจจุบันเกี่ยวข้องกับความรุนแรง การทารุณกรรม และความบอบช้ำทางจิตใจที่มาเยือนชาวไลบีเรียในช่วงสงคราม ประชากรโดยทั่วไปยังคงมีความทรงจำที่ชัดเจนเกี่ยวกับความสยดสยอง พวกเขายังคงเห็นผู้ที่ก่ออาชญากรรมอันน่าสยดสยองเหล่านี้เดินฟรี
ในความเป็นจริง ส่วนใหญ่เป็นผู้กระทำผิดที่มีตำแหน่งสาธารณะที่สูงขึ้นในรัฐบาล ดังนั้น ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของสงครามจึงถูกบังคับให้ยอมทนกับความไม่สะดวกเหล่านี้และแม้แต่การคอรัปชั่นในระดับสูง แทนที่จะยอมเสี่ยงกับการลดทอนความเป็นมนุษย์ซ้ำซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการสังหารหมู่ที่ยาวนานถึง 14 ปี แต่นั่นเป็นทางออกที่ยั่งยืนสำหรับสันติภาพที่ยั่งยืนในไลบีเรียหรือไม่? การอยู่ในความกลัวหมายถึงความสงบสุขหรือไม่?
เสียงปืนเงียบลงตั้งแต่ปี 2546
ผู้คนใช้ชีวิตอย่างสงบสุขภายใต้สภาวะที่รุนแรงเช่นนี้หรือไม่? พวกเขาสบายใจไหม?ความจริงก็คือ ความยุติธรรมไม่ได้หมายถึงตาต่อตาเสมอไป นอกจากนี้ยังเป็นกระบวนการในการสร้างความรับผิดชอบและทำให้มั่นใจว่ามีการป้องปรามในระดับหนึ่ง
สันติภาพและการปรองดองในไลบีเรียจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเราให้ความสำคัญกับความยุติธรรมและความรับผิดชอบในทุกชั้นของสังคมไลบีเรีย จะไม่มีสันติภาพที่ยั่งยืนในไลบีเรีย เว้นแต่บุคคลจำนวนหนึ่งซึ่งมีส่วนรับผิดชอบต่อความโหดร้ายและการทำลายโครงสร้างพื้นฐานของประเทศส่วนใหญ่จะถูกนำตัวเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม* ยิ่งเราเพิกเฉยต่อระดับความบ้าคลั่งที่มาเยือนไลบีเรีย* ยิ่งเพิกเฉยว่าผู้บริสุทธิ์นับไม่ถ้วนถูกข่มขืน ทรมาน กดขี่ และฆ่า;* ยิ่งเราคิดเพ้อเจ้อว่าเมื่อเวลาผ่านไปจะลดทอนความรุนแรงของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในไลบีเรียในที่สุด* ยิ่งเราสร้างภาพลวงตามากขึ้นสำหรับประเทศไลบีเรียที่สงบสุขและคืนดีกัน
เพราะเรารู้ว่ามันผิดเกินไปสำหรับผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าก่ออาชญากรรมสงครามและอาชญากรรมต่อมนุษยชาติที่จะเป็นคนกลุ่มเดียวกันที่รับผิดชอบดูแลกิจการของชาวไลบีเรีย
หากเราทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นอาชญากรสงครามในเซียร์ราลีโอน รวันดา ชาด และประเทศอื่น ๆ ไม่ควรเป็นคนเดียวกันกับที่รับผิดชอบดูแลกิจการของพลเมืองของประเทศเหล่านี้ เราก็ต้องเห็นด้วยเช่นกันว่ามันมีความผิดเช่นกัน ให้ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าก่ออาชญากรรมสงครามและอาชญากรรมต่อมนุษยชาติเป็นคนกลุ่มเดียวกันที่รับผิดชอบดูแลกิจการของเหยื่อสงครามในไลบีเรีย
โดยไม่คำนึงถึงอาการปวดหัวและความวุ่นวายที่อาจเกิดขึ้น เราต้องรับผิดชอบต่อผู้ที่มีความรับผิดชอบสูงสุดต่ออาชญากรรมสงครามและอาชญากรรมต่อมนุษยชาติในไลบีเรีย และแน่นอนว่าสหรัฐอเมริกาและสหประชาชาติสามารถช่วยได้โดยการยืนหยัดร่วมกับเหยื่อของสงครามในการทำเช่นนั้น
credit : patfalk.net
fakeghdstraighteners.net
xhandjob.net
hapimaga.net
humanhairwigsforsale.net
bedandbreakfastauroraroma.com
hairnewretail.net
infanttoydemonstrations.com
beautifulrebecca.com
farizreza.net
fatchubbylesbians.com
samacharcafe.com
hakanjohansson.net
